Μετά τη «δημοπράτηση» των τηλεοπτικών αδειών γεννούνται, κατά τη γνώμη μου, τα ε…
Μετά τη «δημοπράτηση» των τηλεοπτικών αδειών γεννούνται, κατά τη γνώμη μου, τα εξής ερωτήματα:
1) Πως θα καταστούν τα νέα κανάλια κερδοφόρα έχοντας δαπανήσει τόσο υψηλό τίμημα λειτουργίας; Η μέχρι τώρα κερδοφορία τους δεν δικαιολογεί το τίμημα. Μήπως δημιουργήθηκε ένας ήδη χρεοκοπημένος κλάδος;
2) Τα λιγότερα κανάλια εξυπηρετούν τη μεγαλύτερη διαφάνεια ή τη διαπλοκή;
3) Tι θα γίνουν οι εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών που δεν πήραν άδεια (Mega, Star, Alpha και Ε);
4) Τι θα συμβεί με τις υποχρεώσεις και τα δάνεια των καναλιών που δεν πήραν άδεια λειτουργιάς; Θα χρεωκοπήσουν και θα μεταφέρουν το πρόβλημα στις τράπεζες;
5) Με λιγότερα κανάλια για τα επόμενα 10 χρόνια (τόσο ισχύουν οι άδειες). Πόσο μεγαλύτερη θα είναι η απώλεια των κρατικών εσόδων από φόρους, τέλη συχνοτήτων, ΦΠΑ, ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων;
6) Γιατί δεν περίμεναν την απόφαση του Δικαστηρίου; Μήπως γιατί ήθελαν να παρουσιάσουν κάτι στη ΔΕΘ και να καλύψουν την αποτυχία τους;
7) Τι θα κάνουν εάν ο Νόμος Παππά στον οποίο στηρίχθηκε όλη αυτή η διαδικασία καταπέσει είτε στο Συμβούλιο Επικρατείας, είτε στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια;
8) Μπορεί ο έλεγχος της ενημέρωσης να συνεχιστεί και στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες. Είναι δημοκρατικό αυτό; Η πολυφωνία εξυπηρετεί τη δημοκρατία ή όχι;
